Een 3D-printer is een machine die in staat is om driedimensionale objecten te maken door laag voor laag materiaal toe te voegen. Het proces begint met het maken van een digitaal 3D-model van het object dat geprint moet worden, met behulp van computer-aided design (CAD)-software. Het 3D-model wordt vervolgens overgezet naar de 3D-printer, die het object laag voor laag opbouwt door materiaal toe te voegen, bijvoorbeeld door het smelten van plastic of metaal en het vervolgens nauwkeurig afzetten op een beweegbare bouwplaat.
Er zijn verschillende soorten 3D-printers, waaronder Fused Deposition Modeling (FDM), Stereolithografie (SLA) en Selective Laser Sintering (SLS). Elke methode maakt gebruik van verschillende materialen en technologieën om het 3D-object te printen. Naast het printen van solide objecten, kunnen sommige 3D-printers ook holle objecten printen en zelfs functionele onderdelen, zoals scharnieren en veren. Het printproces kan enkele uren tot dagen duren, afhankelijk van de grootte en complexiteit van het object.
FDM-printtechnologie
FDM (Fused Deposition Modeling) is een van de meest gebruikte 3D-printtechnologieën. Bij FDM wordt een thermoplastisch filament (meestal ABS of PLA) door een verhitte printkop gevoerd en laag voor laag afgezet om het object op te bouwen. De printkop smelt het filament en deponeert het op de juiste plekken op het bouwplatform, waar het snel stolt en hecht aan de onderliggende lagen. Het bouwplatform beweegt langzaam naar beneden of omhoog om elke nieuwe laag te creëren, en de printkop beweegt in verschillende richtingen om het object in de gewenste vorm te maken.
mSLA-printtechnologie
mSLA-printtechnologie staat voor “masked stereolithography”. Dit is een 3D-printtechnologie die gebruik maakt van een fotopolymeerhars die wordt uitgehard door een UV-laser. Het proces begint met het maken van een 3D-model op de computer en dit model wordt vervolgens opgedeeld in lagen. De printer gebruikt een LCD-scherm om een masker te maken dat de vorm van de laag heeft en de UV-laser projecteert het lichtpatroon op het harsoppervlak, waardoor de hars uithardt en aan het bouwplatform wordt gehecht. Vervolgens beweegt het platform naar beneden, waarna het proces zich herhaalt totdat het object is afgedrukt. Deze technologie wordt vaak gebruikt voor het maken van zeer gedetailleerde, complexe en nauwkeurige objecten.